Connexi Podcast 47: Ruth Janssens (Morrow Ventures) over durven en doen

“Ondernemen is zoals een marathon lopen. Je moet je op tijd kunnen inhouden. Anders wordt het een sprint, en dat houdt niemand vol.”

— Ruth Janssens

‘Je weet nooit wat je kunt, totdat je het probeert.’ Deze spreuk is Ruth Janssens, Managing Partner van Morrow Ventures, op het lijf geschreven. In 2019 heeft ze de stekker uit Small Teaser, haar eerste bedrijf, getrokken. Een moedige beslissing! Met haar investeringsfonds Morrow Ventures gebruikt ze – binnenkort – haar eigen ervaring om andere tech start-ups te helpen met hun groeiverhaal. Maar Janssens is veel meer dan een ondernemer. En daar zit pup Eddy voor iets tussen. Haar trouwe viervoeter vertoeft de hele aflevering rustig op haar schoot. Een primeur in de Connexi podcast!

Ondernemen in een notendop? Dat is durven en doen. Maar het is niet voor iedereen weggelegd: “Het is echt een rollercoaster: als je erop wilt blijven zitten, dan moet je gewoon lef hebben. Je moet ervoor gaan en niet te snel je kop laten hangen.” Al maakt Janssens hier wel een belangrijke kanttekening: “Je moet ook het lef hebben om op tijd de stekker eruit te trekken. Als je te lang wacht, dan maak je er een boeltje van. En dat wordt niemand gelukkig van.” Dit zijn de drie kantelmomenten die haar gemaakt hebben tot de onderneemster die zij vandaag is:

1. Vaarwel gouden kooi!

Voor Janssens was de sprong naar het ondernemerschap een zaak van lange adem. “Ik herinner het me als de dag van gisteren: ik zat op de trein van Gent naar huis. Aja, want ik moest m’n bedrijfswagen, laptop, telefoon … afgeven. En eerlijk? Ik voelde me een beetje kaal. Ik weet dat dat maar materiële dingen zijn, maar toch is het een raar gevoel. Beangstigend zelfs! Je springt in een dal waarvan je niet weet hoe diep die is. Alle zekerheid is weg.” Je moet weten dat Janssens op dat moment al een kindje had en niet eeuwig kon blijven teren op haar spaarcenten. Een herkenbaar gevoel voor veel ondernemers. “Gelukkig ebde dat gevoel snel weg”, voegt Janssens eraan toe. “Ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Dat was eigenlijk ook altijd mijn schrik, dat ik er spijt ging van hebben. Maar het bevalt mij wel om ondernemer te zijn, ondanks de tegenslagen.”

“Je springt in een dal waarvan je niet weet hoe diep die is. Alle zekerheid is weg. Gelukkig ebde dat gevoel snel weg.”

Als ondernemer moet je leren leven met die onzekerheid. “De truc? Babbelen met mensen die het al gedaan hebben. Dat kan je gemoedsrust geven, want je zit sowieso met doemscenario’s in je hoofd. ‘Wat als?’ Je weet dat niet, want je hebt geen glazen bol.” Je moet erin geloven dat het goed komt. “Het is mij al altijd gelukt. Waarom zou het nu niet zo zijn?”

2. Het faillissement

“Ik voelde me mislukt en zeer kwetsbaar. Of ik er spijt van heb? Neen, ik heb het geprobeerd. Als ik het niet had geprobeerd, dan had ik het nooit geweten.”

Haar eerste bedrijf, Small Teaser, was een tech start-up. “Typisch aan een tech start-up is de burn rate. Je gaat eigenlijk continu in het rood. De bank staat dus allesbehalve te popelen om je een lening te geven. Dan is risicokapitaal ophalen een optie. Alleen zijn de slaagkansen zeer klein, want meer dan 80% faalt.” Het was dus van levensbelang om telkens nieuwe of bestaande investeerders te overtuigen om (opnieuw) te financieren, en net daar liep het mis. “Bij het fundraisen voelde ik dat het niet ging lukken. Ik ben toen met m’n investeerders gaan praten en uiteindelijk hebben we snel beslist om de stekker eruit te trekken, om het zo proper mogelijk af te sluiten en zo weinig mogelijk schuldeisers te maken.” Ze heeft werkelijk alles gedaan om haar bedrijf te redden, maar het mocht niet baten.

Janssens bleef achter met een wrang gevoel. “Ik voelde me mislukt en zeer kwetsbaar. Of ik er spijt van heb? Neen, ik heb het geprobeerd. Als ik het niet had geprobeerd, dan had ik het nooit geweten.” Gelukkig was er nog een leven naast dat faillissement, een mooi bruggetje naar haar derde en laatste kantelmoment.

3. Het ondernemerschap in combinatie met het moederschap

Janssens heeft haar faillissement moeten indienen in de week van de bevalling van haar tweede dochter. Pittig, maar de komst van nieuw leven maakte dat ze haar faillissement beter kon verteren. “Zo is het nog maar eens bewezen dat je moet kunnen terugvallen op je persoonlijk netwerk, op je vrienden en familie. Als ondernemer heb je veerkracht nodig. Dat zijn nu ook wel dingen die ik wil bewaken, waar ik de nodige tijd in wil steken.” De boog kan niet altijd gespannen zijn.

“Onderweg vrienden en familie verliezen kan je duur ko­men te staan. Als het dan ooit tegenslaat, kan het wel eens heel eenzaam worden.”

“Ondernemen is zoals een marathon lopen: Je moet je op tijd kunnen inhouden. Anders wordt het een sprint, en dat houdt niemand vol. Onderweg vrienden en familie verliezen kan je duur ko­men te staan. Als het dan ooit tegenslaat, kan het wel eens heel eenzaam worden.” En zeker als het om je kinderen gaat, meent Janssens. “Onlangs zei er nog iemand: Je beseft toch dat je maar achttien zomers samen hebt? Daarna gaan ze alleen op reis.” Een goede wake-up­call! Hoe ze het ondernemerschap met het moederschap combineert? “Door hier met een hond te zitten bijvoorbeeld. (lacht)” En de bal is rond, althans voor Eddy.

Tot slot geeft Janssens nog enkele wijze woorden mee aan collega-ondernemers: “Ondernemen moet je vooral zélf ervaren. Je hebt bijvoorbeeld ook veel goeroes rondlopen die het nooit zelf gedaan hebben, maar dan wel komen zeggen hoe een ander het moet doen. Daar ben ik altijd voor op mijn hoede, want vaak kosten die veel geld. Voor de rest? Hulp vragen en op tijd de stekker eruit trekken. Dat zijn adviezen die ik zelf ook wel had kunnen gebruiken in het begin, maar die ik dan aan den lijve heb moeten ondervinden.”

Benieuwd naar het hele verhaal van Ruth Janssens? Beluister hieronder de podcast: