Zo wil ik ook 84 jaar worden...

Ga jij soms op zaterdag naar de supermarkt?

Zelf doe ik dit zeer zelden. Gisteren was een uitzondering.

Ik zag al van ver dat de parking overvol stond. Zaterdag blijft blijkbaar een favoriete winkeldag voor veel mensen.

Ik stapte richting de automatische deur van Delhaize. Die ging automatisch open.

Zo gaat dat meestal met een automatische deur.

Een oudere man stapte in de tegenoverstelde richting, van buiten naar binnen. Naar schatting 84 jaar, maar ik kan er ook volledig naast zitten. Hij had een winterpet op en een wandelstok om hem te ondersteunen in het stappen.

We kruisten elkaar. Net toen ik voorbij de automatische deur was, draaide hij zich om en riep:

Bedankt om de deur voor mij open te doen.

Ik kon een spontane glimlach niet bedwingen en zei hem:

Met heel veel plezier gedaan! Zonder moeite.

Hij lachte terug. En stapte rustig verder.

Ik werd er spontaan gelukkig van. "Zo wil ik ook in het leven staan als ik 84 jaar ben" kwam spontaan in mij op. Met zin vóór en zin ín humor.

Meer is er soms niet nodig. Mijn dag en glimlach kon niet meer stuk. Hij bleef nog een tijd op mijn gezicht kleven. Tot ik de automatische deur terug buitenstapte.

Zou ik hetzelfde durven zeggen tegen iemand?

Volgende keer misschien.

Bij wie zorg jij vandaag voor een glimlach?

Bert Vandebuerie
Connecteer met mij op LinkedIn