Connexi Podcast 60: Zelfa Madhloum (Bloom Jobs) over zelfredzaamheid
“Mijn ouders hebben hun leven in Irak achtergelaten om ons, hun kinderen, een betere toekomst te geven. Ze waren er dan ook van overtuigd dat België ons kansen geeft die je met beide handen moet grijpen.”
Zelfa Madhloum, CEO van Bloom Jobs, gaat geen enkele uitdaging uit de weg. Als onafhankelijke vrouw met migratieachtergrond kan ze niet langer toekijken naar de discriminatie op de arbeidsmarkt en slaat ze met haar vuist op tafel. Met haar rekruteringsbureau helpt ze gemotiveerde mensen aan werk die anders geen kansen krijgen op de arbeidsmarkt. Die empowerment heeft ze meegekregen van thuis en werd verder gestimuleerd door het voetbal. In het weekend is ze namelijk ook scheidsrechter. Wie weet zien we haar ooit in actie op een FIFA-wedstrijd.
Zelfa ziet een duidelijk verband tussen voetbal en ondernemerschap: “Als scheidsrechter ben je de leider van het spel. Je moet in een fractie van een seconde een beslissing nemen, wat er dan ook voor zorgt dat je mentaal weerbaar moet zijn. Allemaal kwaliteiten die een ondernemer ten goede komen.” Voor Zelfa betekent ondernemen enerzijds het hebben van (financiële) vrijheid, maar ook het maken van impact. “Ondernemers hebben de kracht om positieve verandering teweeg te brengen in de maatschappij, en die kans moeten we grijpen.” Dit zijn de drie kantelmomenten die haar gemaakt hebben tot de onderneemster die ze vandaag is:
1. Een les in zelfredzaamheid
Al van jongs af aan leerde Zelfa om voor zichzelf te zorgen. “Toen ik dertien jaar was, kreeg ik een platte band toen ik naar huis fietste van school. Daar stond ik dan, in de gietende regen. Ik belde mijn vader op en vroeg hem om mij te komen halen. Hij antwoordde: ‘Je bent nu 14 jaar, oud genoeg om jezelf te redden. Zorg maar dat je thuiskomt. Jij kan dat.’ Dat kwam nogal hard binnen, maar achteraf gezien ben ik daar wel dankbaar voor.” Haar vader gaf haar een les in zelfredzaamheid: “Als ik iets wil realiseren, dan moet ik daar zelf voor zorgen en mag ik niet afhankelijk zijn van andere mensen.”
“Ik belde mijn vader op en vroeg hem om mij te komen halen. Hij antwoordde: ‘Je bent nu 14 jaar, oud genoeg om jezelf te redden. Zorg maar dat je thuiskomt. Jij kan dat.’ Dat kwam nogal hard binnen, maar achteraf gezien ben ik daar wel dankbaar voor.”
Empowerment is nog zoiets dat ze meegekregen heeft van thuis. “Mijn ouders hebben hun leven in Irak achtergelaten om ons, hun kinderen, een betere toekomst te geven. Ze waren er dan ook van overtuigd dat België ons kansen geeft die je met beide handen moet grijpen.” Ze prijst zich dan ook gelukkig met zo’n ouders. Het zijn twee waarden die ze meeneemt in haar ondernemerschap. “Nu probeer ik die zelfredzaamheid en empowerment door te geven aan andere mensen. België heeft de laagste werkzaamheidsgraad van mensen met een migratieachtergrond in heel Europa, wist je dat? Dat vind ik zeer frappant!”
2. Jongleren tussen het moederschap en het ondernemerschap
“Je wilt op tijd zijn om ze te halen van de opvang, maar je wilt tegelijkertijd ook graag nog wat doorwerken. Het is écht jongleren met de verschillende verantwoordelijkheden en prioriteiten. Het moederschap weegt op het ondernemerschap.”
Zelfa is eerst mama, dan onderneemster. Ze komt uit een gezin van vijf en heeft nu zelf twee kinderen: “Ik dacht altijd dat ik ook vijf kinderen wilde, maar na de tweede heb ik me toch bedacht. (lacht) Mijn mama heeft dat destijds zelfs gecombineerd met werken; dat moet bikkelhard geweest zijn. Als het aankomt op kinderen, dan is het toch altijd de moeder die die verantwoordelijk meer opneemt. Misschien is dat iets biologisch?” Eén ding staat vast: het is een uitdaging om carrière te maken, om te ondernemen met twee jonge kinderen. “Je wilt ze op tijd ophalen aan de opvang, maar tegelijkertijd ook nog wat doorwerken. Het is écht jongleren met de verschillende verantwoordelijkheden en prioriteiten. Het moederschap weegt op het ondernemerschap.” Hoe zij ermee omgaat? “Zoals iedereen: gewoon ondergaan en het van dag tot dag bekijken. Ik neem m’n verantwoordelijkheid als moeder volledig op en probeer tegelijkertijd m’n werk zo goed mogelijk te doen.”
De twee waarden uit haar eigen opvoeding, zelfredzaamheid en empowerment, wil ze graag doorgeven aan haar kinderen. “Zeker die empowerment wil ik doorgeven aan m’n dochter. Alles kan en alles mag. Er zijn geen beperkingen omdat je vrouw bent.” Verder hoopt ze dat haar kinderen later naar haar opkijken, zoals zij opkijkt naar haar eigen mama. “Ik zou het wel leuk vinden als ze later trots zijn op wat ik allemaal gerealiseerd heb. Hopelijk kan ik een rolmodel voor hen zijn.”
3. Haar roeping om nieuwkomers te integreren op de arbeidsmarkt
Uit cijfers blijkt dat personen met een migratieachtergrond moeilijk aan werk geraken in België. “Kijk maar naar mijn broer: hij was 23 jaar, had zijn studies niet afgemaakt en heet dan ook nog eens Mohammed. Drie jaar lang heeft hij gesolliciteerd voor een administratieve functie en nergens werd hij uitgenodigd op gesprek. Ik vond dat zo onrechtvaardig, want hij is echt intelligent. Niemand wou hem die eerste kans geven.” Na drie jaar gooide haar broer de handdoek in de ring; de maatschappij wilde hem duidelijk geen kans geven. “Toen besloot ik om het heft in eigen handen te nemen en hem aan werk te helpen.”
“Toen ik zag wat dat met mijn broer heeft gedaan, wilde ik dat ook heel graag voor anderen doen die hetzelfde meemaken.”
Uiteindelijk heeft ze een bedrijf zover gekregen om hem die eerste kans te geven: hij ging aan de slag als data-analist. “Hij is gegroeid in zijn rol, is helemaal open gebloeid en is zelfs terug gaan studeren. Toen ik zag wat dat met mijn broer heeft gedaan, wilde ik dat ook heel graag voor anderen doen die hetzelfde meemaken.” Werk gaat dan ook om veel meer dan enkel het financiële aspect: “Een job kan iemands leven veranderen. Die persoon gaat van een zeer kwetsbare situatie naar een stabiele. De arbeidsmarkt is zodanig gedreven op diploma’s eerder dan competenties en motivatie, en dat moet veranderen.” Haar job geeft haar duidelijk veel energie: “Als dochter van migranten heb ik zelf alle kansen gekregen. Nu probeer ik anderen aan werk te helpen.”
Tot slot geeft Zelfa nog enkele wijze woorden mee aan collega-ondernemers:
“Het ondernemerschap is een zware beproeving: telkens als je een stap vooruit wilt zetten, dan bots je tegen een muur. Wel, als je tegen een muur botst, dan bouw je een deur. Gaat die deur niet open? Kijk dan welke deur wél opengaat. Blijf niet hangen in de gedachte ‘die deur is dicht’. Er is altijd wel een manier om aan de andere kant van die muur te geraken. Probeer in kansen en opportuniteiten te denken eerder dan drempels en beperkingen.”
Benieuwd naar het hele verhaal van Zelfa Madhloum? Beluister hieronder de podcast:
